آسمان خراش‌ها آلودگی هوا را تشدید می‌کنند/ منشا آلودگی هوا در کدام مناطق تهران قرار دارد؟
تاریخ انتشار: ۱۵ دی ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۳۷۶۵۳۱
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، از دید کارشناسان راه و شهرسازی تاثیر بلندمرتبه سازی‌ها در تهران یکی از عوامل تشدید آلودگی هوا محسوب می‌شود، موضوعی که البته محل اختلاف مدیران شهری و دولتی است.
در شرایطی که مدیران شهری منکر هرگونه تاثیر بلندمرتبه سازی بر تشدید آلودگی هوا هستند، اما طبق مطالعات کارشناسی تاثیر بلندمرتبه سازی‌ها در آلودگی هوا غیرقابل انکار است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
با این وجود همچنان شاهد اعطای مجوز برای ساخت و ساز ساختمان‌های بلند مرتبه در تهران هستیم و هر روز یک غول آهنی از یک نقطه شهر سربر می‌آورد. از آن طرف هوای تهران خودپالایی خود را از دست داده و دیگر مثل گذشته نیست که بتواند با بهتر شدن شرایط جوی و بدون کمک، خودپالایی داشته باشد.
در این باره گفت و گویی انجام دادیم با احد وظیفه رئیس مرکز ملی خشکسالی و مدیریت بحران سازمان هواشناسی که در ادامه می‌خوانید:
تهران دارای چه ساختار زمینی است؟
وظیفه: تهران دارای توپوگرافی و ساختار زمینی خاصی است به طوریکه ارتفاعات را از طرف شمال، شرق و جنوب شرق کوه‌های بلند محصور کرده و در دشت نسبتا وسیعی به طور کلی ساخت و ساز شهری انجام شده است.
وجود کوه و دشت یک ساختار ویژه را از نظر گردش هوا در تهران ایجاد کرده به طوریکه در طول روز با تابش آفتاب، بیشتر مناطق بالای ارتفاعات روشن و گرم شده و به تدریج صعود هوا را در ارتفاعات شاهد هستیم، بنابراین هوای دشت جایگزین هوایی می‌شود که به ارتفاعات صعود کرده و جریان هوا از دشت به کوه صورت می‌گیرد.
بر عکس در هنگام شب و با توجه به خنکی هوا، ارتفاعات به سرعت سرد می‌شوند و در نتیجه با سرمایش هوا در ارتفاعات چگالی هوا افزایش پیدا می‌کند و به عبارتی سنگین‌تر می‌شود، به خصوص در دره‌هایی که به تهران ختم می‌شود این هوا به سمت پایین جاری و به سطح شهر ریزش می‌کند بنابراین جریان هوای کوه به دشت شکل می‌گیرد.
در طول روز و شب دو جریان مخالف وجود دارد یعنی در طول روز جریان هوا از شمال، شمال غربی و شمال شرق با توجه به وجود ارتفاعات به سمت دشت و در طول شب جریان هوا از منطقه دشت یا سطح شهر به سمت کوهستان‌های مجاور جریان پیدا می‌کند.
جابه‌جایی جریان‌های دشت به کوه و کوه به دشت باعث آلودگی در شهر به خصوص در هوای جنوب شهر تهران می‌شود که منبع آن پالایشگاه ها، فرودگاه ها، اتوبان ها، کارخانجات با مصرف سوخت سنگین، مجتمع‌های تولید برق، اتومبیل ها، موتور سیکلت و ... است؛ این موارد مهمترین منابع آلوده کننده و در واقع منشا آلودگی هوا در این مناطق هستند.
منشا آلودگی هوا در کدام مناطق شهر است؟
وظیفه: منشا آلودگی هوای تهران در مناطق جنوب شهر قرار دارد و آلودگی‌ها و گاز‌های آلاینده آزاد شده مذکور توسط جریان‌های دشت به کوه و کوه به دشت در طول روز و شب جابه‌جا می‌شوند.
در دو منطقه شمالی و جنوبی مانند میدان تجریش و میدان شهرری در طول روز نباید آنچنان تفاوتی از نظر آلایندگی باشد چرا که به دلیل جریان هوای دشت به کوه، آلودگی از جنوب شهر و سطح شهر به سمت شمال شهر منتقل می‌شود و تا شمالی‌ترین نقطه شهر آن را یکنواخت می‌کند.
در طول شب که جریانات دشت به کوه پایدار می‌شود، جریان هوای شمالی از ارتفاعات ریزش می‌کند و این آلودگی را به مرکز شهر و مناطق جنوبی شهر سوق می‌دهد به طور نسبی دامنه‌های مناطق کوهستانی عاری از آلودگی می‌شود یا غلظت آلاینده‌ها نسبتا کاهش پیدا می‌کند و علت آن هم جریان‌های هواست.
جریان گردش هوا از سمت دشت به کوه باد ایجاد می‌کند، این باد به شدت متاثر از اصطکاک سطحی شامل درخت و ساختمان است و اگر این باد بر روی سطح دریا می‌وزید راحت‌تر جریان پیدا می‌کرد چرا که سطح صاف، صیقلی و یکنواختی دارد، ولی زمانی که روی ساختمان‌های مناطق شهری همچون تهران می‌وزد جهت گیری کوچه‌ها و ارتفاع ساختمان‌ها موانعی برای وزش باد در سطح زمین هستند، هر چقدر ارتفاع ساختمان‌ها بلند‌تر باشد و جهت گیری کوچه‌ها بر خلاف جهت وزش باد باشد، یعنی باد عمودی بر ساختمان‌ها بوزد در نتیجه حرکت باد در سطح زمین کندتر می‌شود و به اصطلاح اصطکاک بیشتر می‌شود و مانند خودرویی که دائما ترمز می‌کند و قادر به حرکت نیست، از سرعت آن کاسته می‌شود در واقع جریان هوا به شدت کاهش می‌یابد.
ساخت ساختمان‌های بلند مرتبه در دره‌ها چه خطراتی در پی خواهد داشت؟
وظیفه: ریزش هوای سرد شبانه از کوهستان‌ها، عمدتا از طریق دره‌ها صورت می‌گیرد، فرحزاد، تجریش، دارآباد و کن سولقان از مهمترین دره‌هایی هستند که جریان هوای کوهستانی را به صورت شبانه با ریزش هوای سرد وارد شهر می‌کنند و اصطلاحا مانند ریه‌ها عمل می‌کنند.
اگر در کل سطح شهر به خصوص در دره‌ها ساخت و ساز ساختمان بلند صورت گیرد، عامل و مانع مهمی در جلوگیری از جریان هوای طبیعی کوه به دشت ایجاد می‌شود که در طول شب رخ می‌دهد و در طول روز هم این اتفاق صورت می‌گیرد جریان هوای دشت به کوه جریان هوای محلی است و جریان هوای شدیدی که برخی اوقات در سطح شهر ایجاد می‌شود مانند جریان‌های سیستماتیک نیستند که ناشی از سامانه‌های بزرگ مقیاس همدیدی یا هواشناسی باشند این سامانه‌های محلی و سیستم‌های محلی باعث جریان هوا می‌شوند و اگر ما موانعی همچون ساختمان‌های بلند ایجاد کنیم از پتانسیل جابه‌جایی هوا توسط این جریانات به شدت کم می‌کنیم و این موضوع باعث کند شدن جریان باد و در نتیجه عدم جابه‌جایی آلاینده‌های هوا می‌شود.
سطح‌های بزرگ شهر تا چه حد پتانسیل آلوده کننده هوا را دارند؟
وظیفه: سطح شهر که گردش باد محلی دارد یعنی از یک اندازه و ساختاری برخوردار است که چندان بزرگ نیست و اصطلاحا در هواشناسی به آن میان مقیاس یا خرد مقیاس می‌گویند و این موارد بزرگ مقیاس محسوب نمی‌شوند و مقیاس آنها چند ده کیلومتر بیشتر نیست و علاوه بر تهران، کرج، شهرک اقماری اطراف را باید در یک ساختار ببینیم و عملا دو شهر نمی‌بینیم و با توجه به اینکه بین تهران و کرج شهرهای مختلفی از جمله قلعه حسن خان، شهر قدس و گرمدره داریم این موارد بافت شهری را تشکیل میدهند و این موارد یک ساختار واحد شهری هستند و عملا دو شهر وجود ندارد، در نتیجه با آلودگی نسبتا وسیعی شامل (صنعتی، مسکونی و حمل و نقل) که در این کلان شهر‌ها تولید می‌شود روبه‌رو هستیم و از طرفی در سطح بزرگ و گسترده بزرگ شهری که ایجاد شده پتانسیل آلودگی را فراهم کرده ایم.
هر چقدر ساختمان‌ها بلند‌تر شوند و شکل و شمایل آنها مانع جریان راحت و طبیعی باد شود احتمال پخش آلاینده‌ها در اطراف شهر کم می‌شود و انباشت آلاینده‌ها را با ماندگاری بالاتری در محیط شهری خواهیم داشت و این موردی است که در حال حاضر گریبان گیر آن هستیم.
کدام مناطق بیشترین تاثیر را بر کاهش جریان هوا دارند؟
وظیفه: مناطق یک تهران، شامل تجریش و دارآباد دقیقا دره‌هایی هستند که جریان باد در آنها بیشتر است و این مناطق متاسفانه دارای بیشترین ساختمان‌های بلند مرتبه هستند و اصولا جریانات باد از شمال شهرحتی در روز‌های تابستانی در حال وزش است، ساخت و ساز‌ها در این مناطق مانع جریانات هوا می‌شود، این جریانات نسبتا کم عمقی هستند و عمدتا در سطح زمین و مجاور سطح زمین جریان پیدا می‌کنند که بیشتر از چند صد متر نخواهد بود.
ساخت و ساز‌های بلند در شهر تهران با توجه به ساختار توپوگرافی می‌تواند به شدت جریان باد را مختل کند و از طرفی این یک مسئله جهانی است و به طور کلی جو تیره‌تر شده و دید افقی کاهش می‌یابد که علت آن همین افزایش سطح آلاینده‌ها و غلظت آلاینده‌هاست، رخداد این موضع عمدتا انسان ساخت بوده و طبیعی محسوب نمی‌شود چرا که با دخالت‌هایی انسان در طبیعت، افزایش جمعیت و به خصوص افزایش مصرف انرژی در تمامی موارد میزان آلاینده‌ها به قدری زیاد شده که تقریبا در تمام قاره‌ها این مسئله وجود دارد.
اهمیت کنترل آلودگی و راهکاری آن را تشریح کنید؟
وظیفه: آلودگی هوا در مناطق شهری مثل تهران، دهلی، بمبئی، پکن و ... مهمترین موضوع برای مردم به شمار می‌آید که با توجه به سکونت زیاد جمعیت در این شهر‌ها باید راهکار اساسی برای کنترل آلودگی هوا در نظر گرفته شود.
انجام اقداماتی در سطح محلی و کشوری و در مقیاس شهری از جمله قوانین سخت گیرانه و فرهنگ سازی، باعث می‌شود شرایط مساعد تری برای محیط زیست انسان در محیط شهری به خصوص کلان شهر‌ها ایجاد شود.
منبع: میزان
انتهای پیام/
منبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: اخبار اجتماعی آلودگی هوا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۳۷۶۵۳۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ردپای کدام شرکت‌ها در تولید پلاستیک بیشتر است؟
ایسنا/خراسان رضوی هر افزایش در تولید پلاستیک منجر به افزایش در آلودگی پلاستیک می‌شود و نقش برخی شرکت‌ها در این مورد پررنگ‌تر است.
آلودگی پلاستیک به یکی از بارزترین مسائل زیست‌محیطی تبدیل شده است، زیرا افزایش سریع تولید محصولات پلاستیکی یکبار مصرف، توانایی جهان برای مقابله با آنها را تحت تأثیر قرار می‌دهد. نتایج تحقیقات اخیر ارتباط شگفت‌انگیزی بین تولید پلاستیک و آلودگی را نشان داده است، به‌طوری‌که هر یک درصد افزایش در تولید پلاستیک منجر به افزایش یک درصدی آلودگی محیط زیست می‌شود.
کوکاکولا و پپسی ازجمله مهمترین مشارکت‌کنندگان در تولید زباله‌های پلاستیکی هستند. نتایج تحقیق علمی تاریخی حقیقت تکان‌دهنده را فاش کرده است که برخی از شرکت‌های مهم در جهان از عوامل اصلی بحران جهانی زباله‌های پلاستیکی هستند. این تحقیق نیاز به اقدام فوری شرکت در کاهش پلاستیک و مدیریت زباله را آشکار می‌کند.
آلودگی پلاستیک تهدیدی جدی و فزاینده برای سلامت سیاره ماست و نه تنها زیبایی طبیعی مناطق ساحلی را خدشه‌دار می‌کند بلکه عملیات پاکسازی گسترده را نیز ضروری می‌کند. وقتی زباله‌های پلاستیکی کنترل نشود، می‌توانند مناظر ساحلی را به محیط‌های پر از زباله تبدیل کنند.
علاوه بر پیچیده شدن این موضوع، آلودگی پلاستیکی به شدت بر سیستم‌های آبی ما تأثیر می‌گذارد. رودخانه‌ها، دریاچه‌ها و نهرها را مسدود می‌کند و مانع از حرکت آزاد آب و در نتیجه افزایش خطر سیل می‌شود. این مانع همچنین ناوبری را پیچیده می‌کند و باعث می‌شود آبراه‌ها برای حمل‌ونقل ایمن و کارآمد نباشند.
مهم‌تر از آن، تجمع پلاستیک‌ها در این آب‌ها، اکوسیستم‌های دریایی را خفه می‌کند، آبزیان را به دام می‌اندازد و می‌کشد و تعادل این زیستگاه‌ها را مختل می‌کند.
پیامدهای آلودگی پلاستیکی به عرضه موادغذایی ما نیز کشیده می‌شود. ذرات ریز پلاستیک که به‌عنوان میکروپلاستیک شناخته می‌شوند، به حیات دریایی نفوذ کرده و از طریق ماهی و موجودات آبزی وارد زنجیره غذایی می‌شوند. نگرانی فزاینده‌ای وجود دارد که میکروپلاستیک‌ها ممکن است از طریق خاک‌های آلوده و آب مورد استفاده در کشاورزی به محصولات کشاورزی راه پیدا کنند که مسیر مستقیم برای ورود پلاستیک به بدن انسان، با پیامدهای بالقوه سلامتی خواهد بود که هنوز به‌طور کامل شناخته نشده است.
یافته‌های این تحقیق حیرت‌انگیز بود و تمرکز آزاردهنده قدرت را در بحران زباله‌های پلاستیکی نشان می‌داد. تعداد انگشت‌شماری از شرکت‌های بزرگ مسئولیت بخش عظیمی از زباله‌های پلاستیکی جهان هستند.
این یافته‌ها نشان می‌دهد که ۵۶ شرکت جهانی، عمدتاً در بخش‌های غذا، نوشیدنی و تنباکو، مسئول بیش از نیمی از آلودگی‌های پلاستیکی مارک‌دار هستند. شرکت کوکاکولا با ۱۱ درصد آلودگی پلاستیکی با برندهای شناسایی شده پیشتاز است و پس از آن پپسی با پنج درصد قرار دارد. نستله، دنون و آلتریا نیز مسئولیت مهمی بر عهده دارند و هر کدام در این مورد دو تا سه درصد سهم دارند.
به‌طور شگفت‌انگیزی، تنها پنج شرکت تقریباً یک چهارم (۲۴ درصد) آلودگی پلاستیکی با مارک شناسایی شده در سطح جهان را تولید کردند. فقدان برچسب روی بسیاری از زباله‌های باقی مانده نشان می‌دهد که تأثیر واقعی این غول‌های شرکتی احتمالاً بزرگتر است.
نتایج تحقیق نشان داد که کاهش تولید پلاستیک راه‌حل اولیه برای مهار آلودگی پلاستیک است. مسئولیت در حال حاضر بر عهده شرکت‌های بزرگ است که روش‌های تولید و بسته‌بندی خود را به شدت اصلاح تا به‌طور موثر به این موضوع رسیدگی کنند و حذف تدریجی پلاستیک‌های یکبار مصرف باید به دقت مورد بررسی قرار گیرد.
در حالی که افراد در کاهش پلاستیک نقش دارند، نتایج نشان می‌دهد که بدون تغییر سیستمیک شرکت، این بحران ادامه خواهد داشت. عوامل اصلی زباله‌های پلاستیکی در پس عادت سیری‌ناپذیر پلاستیک در جهان باید راه را به سوی آینده‌ای پاک‌تر هدایت کنند.
ماهیت فراگیر آلودگی پلاستیک در مکان‌های مختلف جغرافیایی و سیستم‌های مدیریت زباله نشان می‌دهد که کاهش تولید پلاستیک، به‌ویژه در بخش کالاهای مصرفی در حال حرکت، می‌تواند به‌طور چشمگیری آلودگی پلاستیکی جهانی را کاهش دهد. این تغییرات نه تنها برای بهبود شرایط فعلی، بلکه برای تضمین پایداری محیطی بلندمدت نیز حیاتی هستند.
به‌طور خلاصه، این مطالعه مهم ارتباط غیرقابل انکاری بین تولید پلاستیک و آلودگی را آشکار و بخش کالاهای مصرفی در حال حرکت را به‌عنوان عامل اصلی این بحران جهانی معرفی کرده است.
نتایج در مجله Science Advances منتشر شده است.
منابع
education.nationalgeographic.org
earth.com
انتهای پیام
رضا زرندی رییس کل دادگستری استان خراسان رضوی شد